Op een zandbed wordt een houtskoollaag gestort, die met spiritus tot ontbranding wordt gebracht. Daarover kan een rooster worden geplaatst, waarop de producten worden gelegd. Liefst met de opening naar beneden om de ontstane warmte vast te houden.
Daaroverheen en daartegenaan worden stukken blik geplaatst die als een soort afscherming dienen en tegelijk de trek bevorderen.
Het beste is dan om tegen het blik gedroogde koeienvlaaien te stapelen omdat die een massieve hoeveelheid hitte produceren en gedurende de hele brandduur blijven staan en pas op het laatste moment instorten. Langs en over het geheel wordt afvalhout geplaatst, ongeveer een kruiwagen vol latten, plankjes en dergelijke.
Rondom aan de voet wordt dan een hoeveelheid droog stro gedrapeerd die wordt aangestoken aan de windzijde. Spoedig staat de zaak in lichterlaaie en worden de producten verhit / gestookt, waarbij de temperatuur kan oplopen tot wel 900 ° C. of meer, waardoor een reductie- effect kan plaatsvinden.
Met een lange tang of stokken kunnen de stukken blik daarna worden weggeschoven, zodat de producten tevoorschijn kunnen worden gehaald om aan postreductie (plaatselijk of totaal) te kunnen worden blootgesteld.